Een powerful design, adembenemend in zijn profiel en recordbrekend in zijn prestaties. Het zijn de termen die we om onze oren krijgen wanneer we de website van Zero bezoeken en een kijkje nemen bij de Zero FXE. Genoeg redenen om de elektrische tweewieler aan een test te onderwerpen, dat willen we immers zelf beleven.
Elektrische motoren zijn nog steeds geen algemeen goed, desondanks timmert Zero toch aardig aan de weg. Het Amerikaanse bedrijf bracht de eerste elektrische prototypes al in 2006 uit, waarna het enkele jaren later de S- en DS-modellen introduceerde, de eerste elektrische productiemodellen die meer dan 100 mijl – zo’n 160 km – op één lading konden afleggen.
Zero’s FXE
De Zero FXE is dus één van de laatste modellen dat uit de Zero-fabriek komt rollen. Een lichtgewicht motorfiets van slechts 132 kg met een ontwerp dat veel weg heeft van een supermoto. Het is bijna ironisch, want waar ik het verband leg met een schreeuwende 2-takt dat enkel het achterwiel gebruikt is de fluisterstille FXE simpelweg niet op één wiel te krijgen.
De Zero FXE is verkrijgbaar in twee varianten waardoor het model al te rijden is met een A1-rijbewijs. Dat vertaalt zich niet direct terug in de prijs, want voor de FXE mogen we in Nederland zo’n 14.000 euro neertellen. Goedkoop voor een elektrische motorfiets, maar voor menig 18-jarige nog steeds onbetaalbaar. Voor landen waar het A1-rijbewijs praktisch gratis wordt weggegeven een mooie aanvulling op het grotere A1-segment, maar daar profiteren we in ons landje helaas niet van mee.
Specificaties Zero FXE
Om de specificaties even uit te lichten: de A2-uitvoering die we voor deze test hebben meegekregen weegt 132 kg en de borstelloze motor levert zo’n 33 kW, tot zover geen verassingen. De fun zit hem echter in het koppel, de elektromotor levert namelijk 106 Nm, dat las je goed: 106. Om even een vergelijking te maken: de nieuwe Honda CBR1000RR-R met 217 pk heeft een maximaal koppel van 112 Nm. Dat betekent dus razendsnel optrekken, vooral bij het stoplicht.
Hoe dat kan vergt wat uitleg, want waar een benzinemotor wordt geclassificeerd op hun piekvermogen worden elektrische motoren geclassificeerd op hun continuvermogen. Kortgezegd betekent het dat dit het vermogen is dat de aandrijflijn duurzaam kan blijven produceren, praktisch betekent het een lage topsnelheid met een bizarre acceleratie.
Design
Het ontwerp moet je aanspreken. Het overwegend zilvergrijze design oogt in eerste instantie wat saai, maar wordt toch interessant gehouden door het rode zijpaneel. Om gewicht te besparen is het plastic-gehalte nogal hoog, iets wat direct opvalt bij het opstappen. Sla je een been over de FXE dan piept en kraakt het namelijk een beetje. Storend is het niet, opvallend wel.
Overall heeft de Zero FXE een hightech uitstraling met een scheutje minimalisme. Veel knoppen zijn er niet, zelfs niet op het fraai vormgegeven TFT-scherm. Wil je dus naast de standaard Eco- en Sport-modus wat instellingen wijzigen dan dien je de Zero Motorcycles app te downloaden welke beschikbaar is voor zowel Android als IOS. Op die manier houd je alle statistieken nauwlettend in de gaten en wijzig je onder andere de maximum haalbare topsnelheid en acceleratie.
Rijervaring
De eerste paar honderd meter valt direct op hoe licht en geruisloos de FXE is. De eerste paar bochten voelen wat onwennig. Enerzijds door de verse banden, anderzijds door het bizar lage gewicht van de Zero. Er is immers geen verschil tussen droog- en natgewicht, 132 kg ís 132 kg en dat merk je.
Heb je het gevoel eenmaal te pakken dan zwier je met het grootste gemak door het stadsverkeer heen. De ene na de andere auto wordt gepasseerd en ondanks zijn onschuldige voorkomen heeft de FXE iets brutaals. Bij ieder stoplicht wordt je uitgenodigd om het gas vol open te trekken, maar ondanks zijn snelle acceleratie wordt je niet uitgenodigd om écht sportief te rijden. De FXE is namelijk zo wendbaar, dat hij op hoge snelheid wat stabiliteit mist.
Alles binnendoor is een pretje. Het hoge koppel gecombineerd met het gebrek aan geluid zorgt ervoor dat iedereen – die je überhaupt opmerkt – wel even omkijkt. Geen gebalde vuisten in de lucht wanneer je asociaal hard langs raast, maar vooral vriendelijke en geïnteresseerde gezichten. Zo blijkt maar dat de perceptie van snelheid flink wordt beïnvloed door het geluid dat we veroorzaken.
Remmen
Hard remmen gaat beter dan verwacht. Wie een rondje om de FXE loopt valt namelijk op dat hij zowel aan de voor- als achterzijde slechts van een enkele remschijf is voorzien. Hoewel ik daar voor het opstappen toch wat sceptisch over was houdt het remgedeelte zich zeer goed staande en sta je zelfs bij een serieuze remactie binnen no-time stil.
Ook de vering is boven verwachting, want hoewel het voorkomen van de FXE niet direct een volwassen indruk maakt is de kwaliteit dat wel degelijk. Echt sportief sturen blijft door het lage gewicht nog wat onwennig, maar aan de vering zal het niet liggen.
Actieradius
Elektrisch, en dus is men altijd benieuwd naar de actieradius en aandrijving. De aandrijving wordt in dit geval verzorgt door de Z-Force 75-5 motor met passieve luchtkoeling. Het geïntegreerde Z-Force Li-ion accupakket heeft een maximale laadcapaciteit van 7,2 kWh wat neerkomt op een nominale capaciteit van 6,3 kWh. Dat verschil zit ‘m volgens Zero in de manier waarop de berekening is gemaakt, er wordt namelijk uitgegaan van een gemiddelde spanning. Opladen gaat eenvoudig middels de meegeleverde stekker die je gewoon in het stopcontact steekt, in ongeveer 10 uur laadt je de accu volledig op. Met een snellader beperk je die tijd tot zo’n 3,6 uur, maar dat kost je dan wel 835 euro extra.
De opgegeven maximale actieradius is met 146 km al niet bijzonder, maar tijdens onze test wisten we de eerste volle accu binnen 75 km leeg te rijden. Gooi je het gashendel – als je het zo mag noemen – volledig open dan zie je de percentages langzaam wegtikken, vooral in de Sport-stand. Een paar honderd meter op de snelweg is te doen, maar schrik niet als je binnen enkele kilometers een kwart van je capaciteit kwijt bent.
De getoonde accucapaciteit lijkt berekend te worden op basis van het huidige verbruik en is dus geen directe afspiegeling van de werkelijkheid. Kom je met 10 procent de snelweg af en rijd je vervolgens 5 kilometer binnendoor, dan kan het maar zo dat je er enkele procenten bij rijdt. Hoewel de FXE tijdens het remmen wel wat aan regeneratie doet lijkt dat verschil iets te groot om hier een grote rol in te spelen.
Wie gaat erop rijden?
De markt voor elektrische motoren is klein en daar zal de FXE geen uitzondering in zijn. Nu we zelf van de verboden vrucht hebben geproefd durf ik te stellen dat de FXE nog geen vervanging is, eerder een aanvulling. Korte stukken woon-werkverkeer rijden en even een boodschap doen wordt een stuk aangenamer, maar voor de avontuurlijke motorrijder is de FXE nog niet geschikt. Desalniettemin is het een flinke upgrade voor iemand die regelmatig de scooter pakt en boffen onze zuiderburen met het feit dat de FXE ook in een A1-variant verkrijgbaar is. Zero’s FXE is wellicht geen funbike in traditionele zin, maar weet wel degelijk een lach op je gezicht te toveren.
Fotografie door RH Fotografie
